Waarom pinda’s uit Argentinië vraagt u?

Het belangrijkste (zeker bij VanThuys) ingrediënt van pindakaas is de pinda. Logisch. Waarom ik kies voor de Argentijnse Runner? Ga er maar even goed voor zitten, dan ga ik dat uitleggen.

Boy

Ongeveer 5 minuten

2 december 2020

Om antwoord te kunnen geven op deze vraag wil ik eerst graag wat uitleggen over pinda’s, het telen van pinda’s en pindakaas. Pinda’s? Ja, pinda’s. “Pinda” wordt op Wikipedia als volgt omschreven: ook wel aardnoot, grondnoot, olienoot of apennoot genoemd, is, ondanks al deze namen, botanisch gezien geen noot, maar een peulvrucht met daarin twee of drie zaden. De pindaplant behoort zoals alle peulvruchtdragenden tot de vlinderbloemenfamilie.

De bloem bevindt zich bovengronds, en daaruit ontwikkelt zich na bevruchting een peul met meestal twee zaden. Daarna ondergaat de vrucht een bijzondere ontwikkeling: de stengel waaraan de peul groeit wordt langer en boort zich in de grond. Dit deel van de stengel wordt een carpofoor of vruchtdrager genoemd. Onder de grond rijpt de vrucht en gaat vervolgens, onder natuurlijke omstandigheden, over tot ontkieming.

De pindaplant is een eenjarige plant die afkomstig is uit Zuid-Amerika en door de Spanjaarden in de 16e eeuw in tropische en subtropische gebieden over de gehele wereld werd verspreid.

Voor zover Wikipedia. Wikipedia, bedankt hè!

De pinda is lekker, maar ook goed voor de aarde en heel erg gezond. Een echte krachtpatser!

Gezond zeg je meneer de Chef, maar waarom dan? Dit komt omdat de pinda veel mineralen, vezels en vitamines bevat. Daarnaast is deze aardnoot olierijk met een hoog gehalte aan onverzadigde vetten die op hun beurt bijvoorbeeld helpen het cholesterolgehalte te verlagen en hartkwalen te verminderen.

Pinda’s zijn ook goed voor onze aarde. Hoe dat komt? Nou, naast dat de pindaplant voedingsstoffen opneemt uit de grond vangt de plant ook stikstof op en zit dit weer af in de grond. Dit zorgt voor een verrijking van de aarde en bemest de pindaplant zelf de grond waarin het groeit. Je snapt wel dat dit zorgt voor een schonere planeet want de boer hoeft nu zelf geen dierlijke of kunstmest te gebruiken. Mooi! Daarnaast is er voor de pindateelt veel minder water nodig en is de CO2 uitstoot veel lager. Nog mooier!

Nederland heeft geen eigen pindateelt dus worden de pinda’s ingevoerd uit de Verenigde Staten, China, Egypte, Israël, Zuid-Afrika en Argentinië. Maar waarom kiest onze welbekende Chef pindakaas en ondergetekende nu juist voor de Argentijnse Runner pinda?

Laat de geschiedenisles maar beginnen

Het Argentijnse pindaverhaal begint in de provincie Córdoba. In de jaren 40 haalden de boeren het pindagewas uit naburig Bolivia. Tot de jaren 70 groeide de populariteit van het gewas en werd de pinda voornamelijk gebruikt om olie van te maken. Eind jaren 70 kwam een nieuw soort pinda over vanuit Amerika, de Runner. Dit zorgde voor een echte revolutie in de Argentijnse pindawereld. Het oogstrendement verdubbelde en de Runner werd als exportproduct verkocht.  Deze revolutie gaf ook de ruimte voor innovatie in de teelt van de pinda en de verwerkingsactiviteiten namen ook toe.

Kwaliteitspinda

Door het gunstige klimaat en de vruchtbare grond heeft Argentinië een ideale basis om pinda’s van hele goede kwaliteit te telen. Zo blijkt uit controles van het NVWA dat de Argentijnse Runners een zeer laag aflatoxinegehalte hebben. Daarnaast staan de Runners bekend om de ietwat donkere kleur, krokantheid (is dat een woord?) en de geroosterde smaak. De pinda heeft daarnaast ook nog eens geen restwaarden van bestrijdingsmiddelen.

Maar de gunstige condities zijn natuurlijk niet de enige voorwaarden voor dit kwaliteitsproduct. Kwaliteit van de zaden, de teelt en de verwerking spelen ook een heel belangrijke rol. En laat Argentinië nou ook op dit vlak een ontzettende ontwikkeling doorgemaakt hebben. Ze beheersen het complete proces tot in de puntjes, van zadenontwikkeling tot de export. Inmiddels is de Argentijnse pindasector er één die volledig voldoet aan de hoge en strenge kwaliteitseisen van de Europese Unie.

Duurzaamheid, niet geheel onbelangrijk…

VanThuys heeft een gezonde focus op duurzaamheid. En weet je wat nou het mooie is? Dat hebben de Argentijnse pindatelers ook. Samen met organisaties als COR Business en B&F Trade Agency werken de boeren aan een zo duurzaam mogelijke teelt van de pinda’s. Ze letten hierbij op de gehele keten. Zo zijn ze hard bezig om de certificering te regelen om de Argentijnse Runner als officieel duurzaam product aan te mogen duiden. Certificering lijkt natuurlijk simpel en logisch maar het vraagt nogal wat van de boeren. Je moet eigenlijk compleet anders denken en doen, je snapt dat zoiets niet van de één op de andere dag lukt. Op het moment van schrijven zijn ze dan ook nog niet zó ver maar er worden al hele serieuze en grote stappen gemaakt. Zo werkt bijvoorbeeld het grootste gedeelte van de boeren volgens de Good Agricultural Procedure (GAP).

Na bovenstaand verhaal hoef ik eigenlijk niet meer uit te leggen waarom de VanThuys pindakaas gemaakt wordt van de Argentijnse Runner… Toch? Want wie wil er nu geen kwalitatief zeer goede en smakelijk pinda van duurzame teelt uit een sterke en innovatieve sector waar de boeren niet uitgebuit worden?

#mooiwerk #zonderellende

Bronnen:

Wikipedia | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pinda
Afbeeldingen | www.pexels.com

Lees de VanThuys disclaimer