Alles over de pinda
#pindakaas #versvandechef #leesvoer
GESCHREVEN DOOR:
Boy
LEESTIJD:
Ongeveer 5 minuten
GEPLAATST OP:
19 oktober 2021
Jajaja Chef, we weten wel dat die overheerlijke VanThuys pindakaas alleen maar pinda’s bevat…
Klopt! Maar wel gek dat ik dan eigenlijk nog nooit heb verteld over de hoe, wat en waar van de pinda. Daar komt vandaag verandering in met dit stuk leesvoer, ik ga jullie namelijk vertellen over dat lekkere aardnootje dat eigenlijk geen noot is maar een…
Ready for take-off?
Klein stukje geschiedenis
We starten dit verhaal in de 16e eeuw. Toen werd de (éénjarige) pindaplant, van origine uit Zuid-Amerika, door de Spanjaarden verspreid in vooral tropische en subtropische gebieden over de hele wereld. Flinke klus dacht ik zo.
Volgens Professor Wikipedia
Ik citeer: ‘De pinda (Arachis hypogaea), ook wel aardnoot, grondnoot, olienoot of apennoot genoemd, is, ondanks al deze namen, botanisch gezien geen noot, maar een peulvrucht met daarin twee of drie zaden. De pindaplant behoort zoals alle peulvruchtdragenden tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae oftewel Fabaceae).’
Dat je het even weet. Maar ook goed te weten dat de pinda zijn loopbaan start als een bloem die boven de grond ontwikkelt tot een peul met over het algemeen 2 zaden. De peul groeit verder aan een stengel en die stengel groeit uiteindelijk tot in de grond. Het deel van de stengel onder de grond noemen de geleerden een carpofoor. De normale sterveling mag het ook een vruchtdrager noemen. De vruchtdrager groeit verder onder de grond en zal gaan ontkiemen.
De teelt van de pinda
Na augustus komt de “r” weer in de maand en dat is het teken voor de oogst van de pindaplanten. In de maanden september en oktober worden de pindaplanten geoogst en direct daarna worden de planten met de pinda’s omhoog gelegd zodat deze kunnen drogen. De pinda’s bevatten namelijk nog tussen de 20% en 50% vocht als ze net uit de grond komen en dit moet drogen tot 10% voordat ze opgeslagen kunnen worden.
Geboorteplaats
Als je de pinda-wereldbol bekijkt zie je dat pinda’s voornamelijk worden geproduceerd in China, Israël, de VS, Egypte, Argentinië en in Zuid-Afrika. Israël en Egypte richten zich voornamelijk op de productie van rauwe noten in de dop en China produceert pinda’s om er arachideolie van te maken.
Van grond naar mond
Pinda’s kunnen rauw gegeten worden, het is alleen gebruikelijk om de gedroogde pinda te pellen en vervolgens te branden of te roosteren. Ongepelde pinda’s vind je vaak terug als vogelvoer. Wie kent die strengen met doppinda’s in de voortuinen nou niet?
De pinda’s die bedoeld zijn voor de consumptie door mensen worden na het pellen geblancheerd (sjiek woord voor kort gekookt). Door de pinda te koken laat het bruinrode vliesje los. Hierna kan je de pinda branden of roosteren en vervolgens gebruiken in je pindasaus of pindakaas. Maar pinda’s worden ook vaak gebruikt als snack, denk dan aan de suikerpinda’s, chocopinda’s, borrelnootjes of bijvoorbeeld in of op koekjes. Lekker man!
Inhoud en tolerantie
Een aardnoot, de pinda dus, bestaat voor 46% uit vet (waarvan 7% verzadigd is), 25% eiwit en 14% koolhydraten en is leverbaar in verschillende maten en vormen.
Veel mensen zijn allergisch voor noten. Als je allergisch bent voor pinda’s noemt men dat een peulvruchtallergie. Dit kan een zeer ernstige allergie zijn en zelfs de dood tot gevolg hebben! Iets om serieus te nemen dus. Nu ben ik maar een simpele Chef pindakaas dus ik wil jullie dan ook graag doorverwijzen naar de specialisten van Stichting Voedselallergie, die weten alles van de pinda-allergie: https://www.voedselallergie.nl/allergenen/pinda.html.
Argentijnse runners
Zoals jullie natuurlijk inmiddels ook allemaal weten gebruik ik Argentijnse runners van duurzame teelt in mijn pindakazen. Mocht je niet meer goed weten waarom kan je dat hier teruglezen in een stuk leesvoer specifiek over de Argentijnse runner.
Op de hoogte
Zo, jullie zijn weer helemaal bijgeschoold, een stuk slimmer geworden en kunnen als beter mens door het leven nu. Geen dank 😉
Bedankt voor het lezen en nog een fijne dag!
